Natomiast zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwolnienie z podatku VAT przysługuje podatnikom, u których wartość sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła 200 000 zł. Jeżeli natomiast podatnik rozpoczął wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT w trakcie roku podatkowego i przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł to on również może skorzystać z tego zwolnienia. Podkreślić należy, że ze zwolnienia podmiotowego z VAT nie mogą korzystać podmioty dokonujące sprzedaży wyrobów i usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, tj. dokonujący dostaw terenów budowlanych, nowych środków transportu, a także świadczący usługi prawnicze, jubilerskie. W celu określenia momentu przekroczenia limitu obrotów podatnik zobowiązany jest do prowadzenia uproszczonej ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o VAT. Mianowicie podatnik zwolniony z VAT jest obowiązany do ewidencjonowania sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w dniu następnym. Jeżeli z ewidencji tej wynika, że limit obrotów został przekroczony w danym dniu, to opodatkowaniu podlega cała kwota uzyskana w wyniku tej sprzedaży. Należy pamiętać, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia zobowiązany jest do dokonania, rejestracji dla potrzeb podatku VAT we właściwym urzędzie skarbowym. Jak stanowi art. 96 ust. 5 ustawy o VAT, podatnik, który stracił prawo do zwolnienia z VAT, zobowiązany jest do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, a w przypadku, gdy jest zarejestrowany jako podatnik zwolniony z VAT – musi dokonać aktualizacji tego zgłoszenia. Zgłoszenie rejestracyjne lub jego aktualizacja powinno być złożone przed dniem, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia z VAT. Przykład Pani Anna prowadzi działalność gospodarczą od 2020 roku. Do tej pory korzystała z tzw. zwolnienia podmiotowego z VAT, które przysługiwało jej z uwagi na to, że nie osiągała wartości sprzedaży, której przekroczenie obligowałoby ją do zarejestrowania się jako podatnik VAT. Do października 2021 roku uzyskała sprzedaż na poziomie 179 500 zł. 15 listopada 2021 roku dokonała sprzedaży na kwotę 50 000 zł. Czy transakcja z 15 listopada 2021 r. podlega opodatkowaniu w całości czy proporcjonalnie, tj, 20 500 zł nie podlega opodatkowaniu, a 29 500 zł tak? Odpowiedź: Opodatkowaniu będzie podlegała wartość całej transakcji z dnia 15 listopada. Dodatkowo przedsiębiorca przed wykonaniem tej usługi powinien zarejestrować się jako podatnik VAT. POWIĄZANE WPISY: Zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym dla członka OSP wydaje starosta. Dodatkowo osoba kierująca pojazdami OSP aby uzyskać to zezwolenie, zgodnie z art. 109 ust. 1b ustawy o kierujących pojazdami, musi przedstawić zaświadczenia wydane przez podmiot, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U.

Dokładne określenie wysokości należnego podatku od towarów i usług jest możliwe dzięki prawidłowo prowadzonej ewidencji. Również kwota podatku naliczonego jest ustalana w oparciu o ewidencję VAT. W świetle powyższego widać, jak ważny jest dla czynnych podatników VAT obowiązek rzetelnego i niewadliwego dokonywania zapisów w stosownym rejestrze. Co więcej, ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje konieczność prowadzenia ewidencji również dla innych kategorii podmiotów niż ww. czynni podatnicy VAT. Kogo dotyczy ewidencja VAT? Ewidencja VAT podatników czynnych Podatnicy, którzy mają obowiązek odprowadzania podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży oraz posiadają prawo do odliczenia podatku naliczonego (tzw. czynni podatnicy VAT), są zobligowani do prowadzenia pełnej ewidencji dla potrzeb podatku VAT. Jak bowiem wynika bezpośrednio z treści art. 109 ust. 3 ustawy VAT ww. podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Wspomniany przepis podaje również obowiązkowe elementy, które powinny znaleźć się w każdej ewidencji. Dokument taki powinien zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Warto dodać, że na mocy ustawy nowelizującej od 1 stycznia 2018 r. dodano do ustawy VAT nowy art. 109 ust. 8a, który stanowi, iż powyższa ewidencja VAT ma być obligatoryjnie prowadzona w formie elektronicznej przy użyciu programów komputerowych. Zmiana ta została wprowadzona z uwagi na konieczność przesyłania organom podatkowym Jednolitych Plików Kontrolnych w zakresie podatku VAT, które przybierają postać elektroniczną. Stanowi o tym bezpośrednio art. 82 § 1b Ordynacji podatkowej. Regulacja ta podaje, że osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych są obowiązane, bez wezwania organu podatkowego, do przekazywania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy VAT, za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, wskazując miesiąc, którego ta informacja dotyczy. Ewidencja VAT podatników zwolnionych Powinność prowadzenia ewidencji dla celów VAT dotyczy również podmiotów korzystających ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Zgodnie z art. 113 ustawy VAT zwolnienie to przysługuje podatnikom, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Mimo że podmioty objęte powyższą regulacją nie muszą odprowadzać podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży, to jednak, w myśl art. 109 ust. 1 ustawy VAT, są zobowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. Podstawowym celem wprowadzenia tego obowiązku jest ustalenie momentu, w którym może dojść do ewentualnego przekroczenia wartości sprzedaży uprawniającej do zwolnienia od podatku. Inaczej niż w przypadku ewidencji czynnych podatników VAT, przepisy ustawy nie określają szczegółowych wymogów co do konstrukcji oraz zasad prowadzenie ewidencji sprzedaży zwolnionej. W konsekwencji każda forma zapisu jest dozwolona, o ile można na jej podstawie stwierdzić datę oraz wielkość sprzedaży. Dodatkowo z uwagi na fakt, iż podatnicy zwolnieni z VAT nie mają obowiązku przesyłania JPK, ewidencja nie musi być prowadzona w formie elektronicznej. Na marginesie warto podkreślić, że podatnicy zwolnieni podmiotowo z VAT nie muszą prowadzić ewidencji zakupionych towarów i usług. Taki rejestr jest zbędny, ponieważ ustawowo pozbawiono ich prawa do dokonywania odliczenia podatku naliczonego. Drugą grupą podatników, którzy nie muszą płacić podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży, są podmioty zwolnione przedmiotowo z VAT. Zwolnienie przedmiotowe, opisane w art. 43 oraz art. 82 ustawy VAT, przysługuje z uwagi na wykonywanie konkretnych czynności, które na mocy ustawy zostały wyłączone z zakresu opodatkowania. Zwolnienia przedmiotowe nie są uzależnione od wysokości obrotu, co w rezultacie powoduje, że dla tej kategorii podatników nie jest konieczne prowadzenie ewidencji VAT. Wyłączenie z konieczności prowadzenia stosownej ewidencji wynika bezpośrednio z treści art. 109 ust. 3 ustawy VAT. Ewidencja VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Szczególny rodzaj zwolnienia został opisany w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT. Otóż zwolniona od podatku VAT jest czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonana przez: rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej, podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, podatników zwolnionych podmiotowo od podatku, osoby prawne, które nie są podatnikami. Powyższe zwolnienie dotyczy wyłącznie wartości WNT do kwoty 50 000 zł w trakcie roku podatkowego. W rezultacie przekroczenie wskazanego limitu powoduje konieczność zapłaty podatku VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, nawet jeżeli podatnik korzysta ze zwolnienia od podatku. Skutkuje to koniecznością monitorowania wartości towarów nabytych w ramach WNT. Do obowiązku tego odnosi się art. 109 ust. 11 ustawy VAT, który w swej treści stanowi, że podmioty zwolnione z VAT i jednocześnie dokonujące WNT powinny prowadzić ewidencję, na podstawie której można określić wartość nabywanych przez nie towarów z innych państw członkowskich. Ewidencja VAT powinna być prowadzona w taki sposób, aby zapewnić wskazanie dnia, w którym wartość nabywanych przez te podmioty towarów z innych państw członkowskich przekroczy kwotę 50 000 zł. Ewidencja sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej Jak wynika z analizy zapisów art. 111 ust. 1 ustawy VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są zobowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zasady prowadzenia tej ewidencji, korzystanie z ulgi z tytułu zakupu kasy oraz zwolnienia niektórych grup podatników z obowiązku stosowania kas regulują zarówno przepisy ustawy VAT, jak i rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz w sprawie kas rejestrujących. Na zakończenie warto zaznaczyć, że zgodnie z art. 112 ustawy VAT wszyscy podatnicy, zarówno czynni, jak i zwolnieni z VAT, przechowują ewidencje oraz wszelkie dokumenty pomocne w rozliczeniach podatkowych do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

2) 31 grudnia 2025 r. - w przypadku podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, obowiązanych do przesyłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 14, zgodnie z art. 109 ust. 3b tej ustawy; 3) 31 grudnia 2026 r. - w przypadku pozostałych podatników i spółek niebędących osobami prawnymi."; 5) w
The webmaster has forbidden your access to this site W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Według art. 8 ust. 2 niniejszej ustawy - domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Kwestię obowiązków związanych z prowadzeniem ewidencji VAT reguluje dział XI, rozdział 2 ustawy o VAT (art. 109-110). Zgodnie z tymi przepisami ewidencje są zobowiązani prowadzić podatnicy korzystający ze zwolnienia z VAT jak i czynni podatnicy podatku VAT. Zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego mają obowiązek prowadzić ewidencje sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. Celem prowadzenia takiej ewidencji jest ustalenie momentu przekroczenia limitu zobowiązującego do rejestracji VAT. W przypadku kiedy mimo obowiązku podatnik zwolniony z VAT nie prowadzi wskazanej ewidencji lub prowadzi ją w sposób nierzetelny a na podstawie prowadzonej ewidencji nie można ustalić wartości sprzedaży, wówczas urząd skarbowy w drodze oszacowania ustala wartości sprzedaży opodatkowanej oraz kwotę podatku należnego. W przypadku, kiedy nie ma możliwości ustalenia co jest przedmiotem sprzedaży wówczas przy naliczeniu podatku zostanie zastosowana stawka podstawowa. W przypadku podatników zwolnionych przedmiotowo z VAT przepisy nie wskazują jednoznacznie na obowiązek prowadzenia przez nich ewidencji VAT. Z treści art. 109 ust. 3 należałby jednak wnioskować, iż podatnik wykonujący wyłącznie czynności zwolnione na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 ustawy o VAT nie ma obowiązku prowadzenia takiej ewidencji. Warto zwrócić uwagę na to, iż część usług zwolnionych na podstawie art. 43 ustawy o VAT (np. usługi ubezpieczeniowe), jeśli nie mają charakteru usług pomocniczych są wliczane do limitu zwolnienia podmiotowego z VAT. Podatnik, który świadczy jedynie tego typu usługi nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji VAT, o której mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o VAT. W sytuacji kiedy taki podatnik zaczyna świadczyć usługi opodatkowane, wliczane do limitu musi być w stanie na podstawie prowadzonej ewidencji ustalić czy przekroczył limit uprawniający do zwolnienia z VAT. Przepisy nie wskazują jakie dokumenty ma posiadać aby to ustalić. Wystarczająca będzie to ewidencja prowadzona dla celów podatku dochodowego np. podatkowa księga przychodów i rozchodów. Najwięcej obowiązków w zakresie ewidencji dla podatku VAT mają podatnicy VAT czynni. Zgodnie z art. 109 ust 3 czynni podatnicy podatku VAT mają obowiązek prowadzenia ewidencji zawierającej dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji oraz informacji podsumowującej. Przepisy nie określają wzoru ewidencji VAT, wskazują natomiast na elementy jakie powinny się w niej znaleźć. Są nimi: dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego i korekty podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwoty podatku należnego oraz korekty podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do US lub zwrotowi a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji w tym nr NIP nabywcy. W związku z określonymi transakcjami jakich dokonuje podatnik, może być on zobowiązany do prowadzenia dodatkowych ewidencji. Ewidencjami tymi są: ewidencja prezentów o małej wartości (art. 7 ust. 4 pkt. 2a ustawy o VAT), ewidencja towarów otrzymanych do uszlachetniania (art. 109 ust. 9), ewidencja towarów wysłanych do uszlachetniania (art. 109 ust. 10), ewidencja przemieszczenia nieuznawanego za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (art. 109a), ewidencja nabycia towarów niestanowiącego WNT (art. 109 ust. 11), ewidencja towarów wprowadzanych do magazynu konsygnacyjnego (art. 12a ust. 1 pkt. 4), ewidencja towarów przemieszczanych do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu (art. 20a ust. 2 pkt. 2), ewidencja transakcji objętych procedurą szczególną rozliczania VAT dla usług elektroniczny, nadawczych i telekomunikacyjnych (art. 130d i 134), ewidencja VAT u podatników świadczących usługi przewozów okazjonalnych (art. 134c). W przypadku powyższych ewidencji ustawodawca wyraźnie wskazał, iż są one ewidencjami odrębnymi od ewidencji VAT o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. W części przypadków w podstawowej ewidencji VAT mają pojawić się dodatkowe dane. Tak jest np. w przypadku procedury VAT marża dla biur podróży czy procedury VAT marża dla towarów używanych. W pierwszym z tych przypadków, zgodnie z art. 119 ust. 3a podatnicy „są obowiązani prowadzić ewidencje, o której o mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatków dla bezpośredniej korzyści turysty”. W drugim prowadzona ewidencja musi zawierać „w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży. Jeśli podatnik oprócz sprzedaży towarów używanych opodatkowanych w procedurze VAT marża stosuje również ogólne zasady opodatkowania wówczas ewidencja VAT powinna być prowadzona z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania. Dodatkowy zakres danych wymagany jest dla podmiotów prowadzących sprzedaż złota inwestycyjnego (art. 125 ustawy o VAT) czy podatników, dla których ma zastosowanie procedura uproszczona w ramach transakcji trójstronnych (art. 138 ustawy o VAT). Podstawowym błędem w zakresie prowadzenia ewidencji jest brak jej prowadzenia czy jej prowadzenie w sposób niezgodny z przepisami (np. bez uwzględnienia wszystkich danych wymaganych przepisami) czy w sposób nieodzwierciedlający stanu faktycznego. Polecamy: JPK_VAT 2018 – Instrukcja wdrożenia Polecamy: Biuletyn VAT Ewidencje VAT zgodnie z Kodeksem karnym i skarbowym są uważane za księgi. Czyny zabronione związane z obowiązkiem prowadzenia ksiąg regulują art. 60 i 61 Kodeksu karnego i skarbowego. Są nimi – nieprowadzenie ksiąg, mimo takiego obowiązku oraz ich prowadzenie w sposób nierzetelny (niezgodny ze stanem rzeczywistym) lub wadliwy. Podatnik, który, mimo obowiązku, nie prowadzi ewidencji lub prowadzi ją w sposób nierzetelny popełnia przestępstwo skarbowe i podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych a w przypadku mniejszej wagi karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Z kolei podatnik prowadzący ewidencje w sposób wadliwy (niezgodny z przepisami) podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Wartości obowiązujących w 2017 r. kar przedstawia poniższa tabela: Grzywny za przestępstwa skarbowe Grzywna minimalna 666,60 zł Grzywna maksymalna 19 198 080 zł Grzywny za wykroczenia skarbowe Grzywna minimalna 200 zł Grzywna maksymalna 40 000 zł Maksymalny mandat karny 4 000 zł Autor: Zespół Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Zwolnienie podmiotowe z VAT przysługuje przedsiębiorcom z uwagi na limit obrotów. Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT: " Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty
Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z podpisem Prezydenta. Sprawdź co się zmieni w 2019 r. Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. nowelizuje ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174; dalej: ustawa o VAT, ustawa nowelizowana) w celu skorelowania poziomu stawek tego podatku ze stanem finansów publicznych. Stosownie do art. 146a ustawy nowelizowanej, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawki podatku VAT wynoszą: 23% (art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110); 8% (art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytuł załącznika nr 3 do tej ustawy); 7% (dla zryczałtowanego zwrotu podatku rolnikom ryczałtowym – art. 115 ust. 2); 4% (dla podatników świadczących usługi taksówek osobowych – art. 114 ust. 1). W art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy nowelizującej utrzymano podwyższone stawki podatku VAT, tzn. 23%, 8%, 7% i 4%, uzależniając okres ich stosowania od wskaźników: – relacji państwowego długu publicznego netto do produktu krajowego brutto, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077, ze zm.; dalej: ustawa o finansach publicznych) oraz – sumy corocznych różnic pomiędzy wartością relacji wyniku nominalnego do produktu krajowego brutto oraz poziomem średniookresowego celu budżetowego, o której mowa w art. 112aa ust. 5 ustawy o finansach publicznych. W ustawie o VAT dodany art. 146aa ust. 1 stanowi więc, że stawki w wysokości 23% i 8%, jak również stawka zryczałtowanego zwrotu podatku rolnikom ryczałtowym w wysokości 7% i oraz stawka ryczałtu dla podatników świadczących usługi taksówek osobowych w wysokości 4% będą obowiązywać od 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, w którym wskaźniki osiągną wyznaczone w tym przepisie poziomy (tzn. omówione wyżej rozumienie relacji 43% oraz sumy nie mniejszej niż -6%). Zobacz: Podatki Natomiast ust. 2 w dodanym art. 146aa ustawy o VAT zobowiązuje ministra właściwego do spraw finansów publicznych do ogłoszenia w drodze obwieszczenia informacji o końcu okresu obowiązywania podwyższonych stawek podatku, tj. o powrocie wysokości stawek podatku do poziomu 22%, 7%, 6,5% i 3%. Obwieszczenie takie będzie opublikowane najpóźniej do 31 października roku poprzedzającego rok, w którym zaczną obowiązywać niższe stawki podatku, a więc wtedy, gdy będzie już znana wysokość wskaźników, wymienionych w art. 146aa ust. 1 ustawy o VAT. Przyjęte rozwiązanie umożliwi podatnikom wcześniejsze podjęcie odpowiednich działań związanych z przygotowaniem się do zmiany wysokości stawek podatku VAT (np. dostosowanie systemów ewidencyjnych i księgowych). Z uwagi na zmianę treści upoważnienia ustawowego do wydania rozporządzenia na podstawie art. 146d ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, umożliwiającego obniżenie stawek podatku do wysokości 0%, 5% i 8% dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług[1], konieczne będzie wydanie przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych nowego rozporządzenia. Dlatego w art. 2 ustawy nowelizującej rozstrzygnięto, że dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowają swą moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 146d ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, jednak nie później niż do dnia 31 grudnia 2019 r. Ustawa wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. [1] Obecnie jest to rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2017 r. poz. 839, ze zm.). Źródło: Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi, co do zasady 22%. Niemniej jednak na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. 2NIdyO6. 324 306 425 248 53 102 142 424 406

art 109 ust 1 ustawy o vat